روش هایی برای استقامت در پروازهای طولانی مدت(بخش سوم)

به گزارش مدرسه مالک اشتر، بحث هایی که هم اکنون بواسطه کارکنان IndependentTraveler.com به راه افتاده و موضوعیت آن مسافت های خیلی طولانیست خاطره یک پرواز طولانی مدت به سیدنی استرالیا برای حضور در المپیک تابستانی سال 2000 را به یاد من آورد. در شش ساعت اول این پرواز 15 ساعته من کاملا محکم و مطمئن بر جای خود نشسته بودم. به وضوح به خاطر دارم که با خود می گفتم شش ساعت گذشت و نه ساعت دیگر مانده. مسئله ای نیست من این ساعات رو پشت سر می گذارم.

روش هایی برای استقامت در پروازهای طولانی مدت(بخش سوم)
  1. داروهای خواب آور

در صورتی که در نظر دارید از داروهای خواب آور یاری بگیرید (شامل روش های طبیعی مانند ملاتونین یا داروهایی مانند آمبین Ambien) حتما قبل از پرواز آنها را بهره ببرید. چند سال قبل دوستی یک قرص آمبین به من دارد تا به یاری آن در پرواز شبانه از هانولولو به نیویورک بتوانم بخوابم اما این دارو بیش از اینکه به خوابیدن یاری کند مانند یک محرک عمل کرد. من تمام طول سفر بیدار بودم و احساس یک آدم فلک زده را داشتم. این داروها روی آدم های مختلف تاثیرهای به شدت متفاوتی دارند بنابراین بهتر است که قبل از اعتماد کردن به آنها در حین سفر، این داروها را در منزل مصرف کنید.

دکتر تیموتی حاسی، پزشک تیم و رئیس کمیته تحقیقات و پزشکی ورزشی تیم قایقرانی ایالات متحده، گاهی اوقات دارو های خواب آور یا آرامبخش ها را برای ورزشکاران تحت نظرش تجویز می کند اما این نکته را به ما خاطرنشان می سازد اگر احساس می کنید به داروی خواب آور احتیاج دارید اما قبلا هرگز آن را امتحان ننموده اید باید از قرص تیلنول بعدازظهر یا دیفن هیدارمین (با نام تجاری بنادریل) بهره ببرید. این تجویز در صورتی که به وسیله دکتر شما تایید شده باشد بسیار مفید است اما توصیه می گردد که در پروازهای طولانی آن را تجربه نکنید چون مطمئنا هواپیما به خاطر شما متوقف نمی گردد.

بعلاوه دکتر حاسی بعنوان پزشک یک تیم ورزشی می گوید به هنگام سفر با تیمی که بعضی از افراد آن احتیاج به مراقبت پزشکی دارند از تجویز هرگونه دارو صرف نظر می کند. او می گوید من یک کتاب با خودم همراه می برم، فیلم می بینم و سعی می کنم ساعت های پرواز را پشت سر بگذارم. رویکرد او برای سایر مسافرانی که در طول سفر احتیاج به هوشیاری دارند مانند افرادی که با بچه ها خردسال سفر می نمایند بسیار مناسب و کارساز است. در صورتی که بعضی افراد به هوشیاری 100درصدی شما در طول سفر احتیاج دارند باید از مصرف داروهای خواب کلا صرف نظر کنید. برای دریافت توصیه های بیشتر به مقاله خواب در هواپیماها (Sleeping on Planes) مراجعه نمایید.

  1. مراجعه به سایت SeatGuru برای رزرو جایگاه

در سفر بازگشت از سیدنی که قبلا در مورد آن صحبت شد من طی تماس با شرکت پروازی درخواست جابجایی جایگاه ام به ردیف خروج را دادم که اشتباه بی نهایت بزرگی بود. من نادانسته جایگاه ای در ردیف خروج انتخاب نموده بودم که در واقع یک جایگاه کنار پنجره در نزدیکی یک در خروجی قطور و بزرگ بود که بخشی از فضای جلوی پای من را اشغال نموده بود و من در تمام مدت پرواز مجبور بودم کج بنشینم. این قسمت از هواپیما شبیه یک راهروی خروجی بود که در سمت راست اتاق استراحت قرار داشت و بنابراین ترافیک بی انتها و پرسر و صدای پاها در تمام مدت پرواز برقرار بود. من خوش شانس بودم که بقیه جایگاه های این ردیف خالی بود اما باز هم یاری زیادی نمی کرد چرا که دسته های جایگاه ها بالا نمی آمدند و من نمی توانستم مثلا روی سه تا از جایگاه های داخل راهرو بخوابم.

منبع: الی گشت

به "روش هایی برای استقامت در پروازهای طولانی مدت(بخش سوم)" امتیاز دهید

امتیاز دهید:

دیدگاه های مرتبط با "روش هایی برای استقامت در پروازهای طولانی مدت(بخش سوم)"

* نظرتان را در مورد این مقاله با ما درمیان بگذارید