سیستم اعلام حریق و نحوه عملکرد آن - مدرسه مالک اشتر

به گزارش مدرسه مالک اشتر، فعالیت سیستم اعلام حریق به گونه ای است که در صورت وجود دود یا گار مونواکسید کربنو گازهای ناشی از ایجاد حریق، آن ها را تشخیص داده و به وسیله ایجاد صدا، هشدار می دهد. ساختار سیستم اعلام حریق به گونه ای است که از چند دستگاه در کنار یکدیگر ساخته شده است و در ساختمان های اداری، مسکونی و تجاری مورد استفاده قرار می گیرد. در ادامه این مطلب از ما به بیان نکات تکمیلی در خصوص سیستم اعلام حریق می پردازیم.

عملکرد سیستم اعلام حریق

هشدار سیستم اعلام حریق می تواند به دو صورت اتوماتیک و دستی باشد. در نمونه اتوماتیک، هشدارها به واسطه دتکتورهای دودی و حرارتی و غیره فعال می گردد. در نمونه دستی نیز با استفاده دکمه یا اهرم اعلام حریق در نقاط مخصوص، فعال سازی آن انجام می گردد.

قسمت های تشکیل دهنده سیستم اعلام حریق

سیستم های اعلام حریق از اجزای متفاوتی تشکیل شده اند که شامل موارد زیر می باشد:

کنترل پنل اعلام حریق

یکی از اجزای تشکیل دهنده سیستم های اعلام حریق، کنترل پنل یا واحد کنترل اعلام حریق می باشد. کنترل پنل قسمت مرکزی سیستم بوده و وظیفه آن نظارت بر ورودی ها و خروجی ها و انتقال اطلاعات می باشد.

منبع تغذیه اصلی

منبع تغذیه اصلی با استفاده از جریان متناوب که از پست برق تامین می گردد، فعالیت می نماید. فعالیت این قسمت از سیستم اعلام حریق در واحدهای غیرمسکونی، به واسطه یک شاخه از مدار به سیستم اعلام حریق انجام می گردد.

منبع تغذیه پشتیبان

منبع تغذیه پشتیبان که به عنوان منبع تغذیه ثانویه نیز شناخته می گردد، شامل یک باتری یا نمونه های دیگری از منابع تغذیه مانند ژنراتورها می باشد. اهمیت این منبع در زمانی معین می گردد که منبع تغذیه اصلی دچار مشکل گردد.

دستگاه آغازکننده سیستم اعلام حریق

این قسمت از دستگاه اعلام حریق، به عنوان ورودی های واحد کنترل اعلام حریق عمل می نماید. فعالیت این دستگاه به شکل اتوماتیک و دستی انجام می گردد. در نمونه های دستی، در باکس های اعلام حریق، اهرمی وجود دارد که با کشیدن آن اهرم، اعلام هشدار فعال می گردد. این دستگاه ها عموما در نزدیک خروجی ها نصب شده و می توان به سرعت آن ها را پیدا نموده و فعال نمود.

نمونه هایی که به صورت اتوماتیک فعال می شوند، شکل های متفاوتی دارند. دکتورهای به کار رفته در دستگاه اعلام حریق اتوماتیک متفاوت می باشد. برای مثال دتکتورهای حرارتی، دودی، تابشی یا اشعه ای، گازهای ناشی از حریق و دتکتورهای جریان آب در این دستگاه به کار رفته است.

دستگاه اطلاع رسانی سیستم اعلام حریق

فعالیت این دستگاه به واسطه انرژی تامین شده توسط سیستم اعلام حریق یا سایر منابع انرژی، ذخیره شده صورت می گیرد و وظیفه آن اطلاع رسانی از وجود حریق می باشد. این اطلاع رسانی از طریق لامپ های چشمک زن، آژیرهای الکترومکانیکی، یا ترکیب آن ها انجام می گردد.

رابط های ایمنی

وجود رابط های ایمنی سبب می گردد، قسمت های مختلف ساختمان کنترل شده و ساختمان را در برابر مقابله با آتش آماده می نماید.

دتکتور چیست؟

به طور کلی دتکتور به المانی گفته می گردد که به حریق حساس بوده و در صورت بروز آتش سوزی هشدار می دهد. همان گونه که در بالا نیز اشاره شد، دتکتورها انواع مختلفی دارند که در ادامه به بیان جزئیات در حورد هریک می پردازیم.

دتکتورهای دودی

دکتورهای دودی به المانی گفته می گردد که در مقابل دود حساس بوده و در صورت مقابله با آن از خود عکس العمل نشان می دهد. این گونه دتکتورها دارای دو نوع یونیزاسیون و اپتیکا یا نوری می باشد. عملکرد دتکتورهای یونیزه در اعلام حریق هایی است که دود زیادی از آن فراوری نمی گردد. در مقابل دتکتورهای اپتیکال، حریق هایی که از آن دود زیادی ایجاد می گردد، را شناسایی نموده و هشدار می دهند. این گونه دتکتورها از حساسیت بسیار بالایی برخوردار می باشند.

دتکتورهای حرارتی

دتکتورهای حرارتی به دتکتورهایی گفته می گردد که نسبت به افزایش درجه حرارت حساس بوده و در صورتی که دمای محیط افزایش یابد، فعال شده و از خود عکس العمل نشان می دهند. این گونه دتکتورها دارای دو نوع دمای ثابت و افزایش دما هستند. فعالیت دتکتورهای دمای ثابت به گونه ای است که در صورت رسیدن دما به میزان از پیش معین شده، اعلام خطر می نماید. استفاده از دتکتورهای افزایش دما در مکان هایی که تغییرات ناگهانی دما وجود دارد، انجام می گردد و فعالیت آن به گونه ای است که به افزایش تدریجی دما حساسیت نشان می دهد.

دتکتورهای تابشی یا اشعه ای

دتکتورهای تابشی یا دتکتور اشعه، به انواعی از دتکتورها گفته می گردد که امواج نوری غیر قابل رویت که به واسطه شعله آتش منتشر می گردد، تشخیص داده و فعال می گردد. این گونه دتکتورها از نظر تشخیص، در دو دسته ماورا بنفش و مادون قرمز قرار می گیرند. در پی فعال شدن این دتکتور، سیگنال های هشدار به مرکز کنترل ارسال می شوند. هریک از دتکتورهای تابشی زاویه دید معینی دارند که در هنگام نصب باید به آن توجه گردد.

دتکتورهای گازی

دتکتورهای گازی از دیگر دتکتورهای به کار رفته در سیستم اعلام حریق می باشد. مبنای فعالیت این گونه دتکتورها، بر اساس گازهای سوختی و قابل اشتعال و یا گازهای سمی می باشد. استفاده از این دتکتورها به منظور تشخیص نشتی گازها انجام شده و می تواند به عنوان هشداری برای آغاز آتش سوزی عمل کند.